Lieve Gita,
Ik kan niet voldoende benadrukken hoeveel jouw begeleiding na het overlijden van onze moeder voor mij betekend heeft. Vaak al ben ik betrokken geweest bij het overlijden van dierbaren uit mijn nabije omgeving, maar nu pas heb ik tot in mijn diepste wezen ervaren hoezeer de dood bij het leven hoort, en het leven bij de dood.
Vanaf die eerste ontmoeting ’s nachts, gaf jij ons het vertrouwen dat wij het konden: het op een heel eigen en intieme manier afscheid nemen van onze mama. Dat we alleen maar ons gevoel moesten volgen, dat alles goed was, dat wij op de meest natuurlijke wijze stapje voor stapje los mochten laten. Wat een indrukwekkende gebeurtenis werd dit zo!
Ik weet heel zeker dat het ook voor mijn broers en zusjes, ieder op hun eigen manier, een onvergetelijke, prachtige afscheidsweek is geweest. Een week met een lach en een traan, zoals het leven zelf. Met als afsluiting de mooie begrafenis, het leven gevierd, de dood ge-eerd.