Een doe het zelf uitvaart

Een doe het zelf uitvaart

Doe het zelf! Kan dat? Ja dat kan. Ik wil mezelf natuurlijk niet uit de markt prijzen, maar het is prima mogelijk het merendeel rondom een uitvaart zelf te doen en te regelen. Het kan fijn zijn dat iemand je al die zorg uit handen neemt, maar het hoeft niet. Daarover gaat het verhaal in dit magazine.

Met een paar uur ondersteuning kun je al een heel eind komen. Wij kunnen daarbij helpen en ook kun je bij ons bijvoorbeeld een koeling huren of terecht met je vragen. Lang niet iedereen weet dit. Omdat wij zo gewend zijn de zorg voor een geliefde na de dood uit handen te geven, weten wij niet meer zo goed wat we dan moeten doen. Vaak vinden mensen het daarom een beetje eng. Jammer eigenlijk, want zorg en aandacht voor een geliefde na de dood en de nabijheid ervan, het direct ervaren ervan, is moeilijk ,maar kan ook wonderschone momenten en oplossingen opleveren en kan helend werken.

Veel leesplezier !.


Een doe het zelf uitvaart

Eén van mijn beste vriendinnen woont met haar partner in Friesland. Zij wonen daar in een oude boerderij met rieten dak en rondom een ruime tuin. Aan de achterkant van het huis ligt een veranda. Deze is omringd met bomen en struiken, maar als je een stukje doorloopt kijk je uit over weilanden met in de verte het bos. Mijn vriendin belde mij op dat haar schoonmoeder binnenkort zou sterven. Haar wens was haar in doeken te wikkelen en op een opbaarplank te leggen. Veel geld was er niet. Dat staat een betrokken en warm afscheid echter niet in de weg. We zouden haar thuis kunnen opbaren. Ze had een graf in de randstad, waar ze oorspronkelijk vandaan kwam en de kinderen zouden haar daar in hun eigen stationwagen naar toe kunnen brengen. Mijn vriendin schrikt niet van de dood. Ik wist dat zij, samen met haar partner en zijn broer, prima in staat zou zijn zelf van alles op eigen onconventionele wijze te organiseren.

Ik woon in Den Haag en even op en neer was voor mij op dat moment niet mogelijk vanwege de drukte met mijn werk. Ik bestelde wel alvast een opbaarplank, en liet die in Friesland bij hen bezorgen, zodat als het moment daar was, zij hun (schoon)moeder direct daarop konden opbaren. Ik legde per telefoon en e-mail uit wat de te nemen stappen waren. Een koeling kon ik haar zelf dus niet bezorgen, maar het was december en koud buiten.

Het is niet de eerste keer dat ik in overleg met de familie iemand in de winter buiten koel houd. Er was de moeder van een andere vriendin van mij, die altijd in haar tuin was. Het was volkomen logisch haar ook in haar kist in de tuin te plaatsen. Zij hoorde daar thuis. Of de familie waar we een grote party-tent in de tuin neerzette en daar opbaarde. Of de familie waar we de patio in het midden van het huis gebruikte. Stuk voor stuk eenvoudige, prachtige, passende oplossingen.

Terug naar Friesland. De moeder overleed. Ze werd door haar kinderen gewassen, in doeken gewikkeld en op de opbaarplank gelegd. Omdat de kamer in het verzorgingshuis waar ze woonde niet koel gehouden kon worden, namen de kinderen hun moeder mee. Ze schoven de opbaarplank in hun eigen auto en reden naar huis. Daar legden ze haar buiten, op de door een vriend gemozaiekte tafel, op de veranda. De veranda veranderde in een kleine tempel. Lantaarns, lichtjes en haar kinderen omringden haar. In hun vertrouwde omgeving konden zij steeds bij haar zijn en samen afscheid nemen.

 

De kinderen regelden alles zelf. De aangifte, het contact met de begraafplaats en de rit van Friesland naar de randstad met hun moeder in hun eigen auto. Ik ontmoette hen op de dag van de uitvaart als gast. Ik kende hun moeder inmiddels ook al jaren. De opbaarplank werd uit de auto getild op de rijdende baar. Het was een wonderschoon en kleurrijk beeld: de eenvoudige houten baar, het lichaam in gebloemde doeken, gevleid in stro, bedekt met bloemen.

De kinderen hadden een tafel, een parasol, wijn, en zoutjes meegenomen. Met een paar vrienden brachten we alles naar het graf en stelden het daar op. De kinderen bleven bij hun moeder en vingen alle vrienden op. Toen iedereen er was brachten we haar samen naar het graf en hielden staand om haar heen een kleine ceremonie met speeches en muziek. We lieten de kist dalen met touwen. Schonken een glaasje, toastten op haar en schepten het graf dicht. Toen was het tijd om te gaan.

Meer weten? Bel 06-20 40 5561 of mail.