
Van stage naar samenwerken
De derde betrokkene Karen Alink
Sinds juli vorig jaar (2024) werk ik (Karen) ook weer voor Betrokken Uitvaarten. Ik ben de derde vrouw bij Betrokken Uitvaarten.
Nou ben ik ook weer niet een onbekende want in 2015 liep ik stage bij Gita. Veel van de uitvaarten die we toen deden, staan mij nog in detail bij. Ik kan natuurlijk een verhaal over mijzelf schrijven maar ik vind het veel mooier een verhaal over Gita te schrijven. En dat verhaal zegt natuurlijk ook veel over de schrijver, nietwaar?
Al jaren schrijft Gita nieuwsbrieven aan jullie. Nu eens een nieuwsbrief over hoe het is om met Gita te werken, een ander perspectief.
Veel leesplezier!
Karen
Van stage naar samenwerken
Ik deed in 2014 de opleiding uitvaartbegeleiding bij Docendo en was nog niet overtuigd of ik het werk daadwerkelijk zou gaan doen. Ik zag mijzelf nog niet in zo’n conductricepak met aktetas en treurig gezicht bij mensen binnenstappen die zojuist iemand verloren hadden.
Wat mij uiteindelijk over de streep trok was dat ik erachter kwam dat er ook een alternatief circuit was van voornamelijk vrouwen in kleinschalige organisaties. Ik zocht een stageplek en kwam bij Gita uit, een gouden greep.
“Kom, we gaan even bij de kistenleverancier een kist ophalen”, toen reed Gita nog in een Nissan station. “Jij kan niet meer op de stoel zitten, je moet maar even achterin naast de kist gaan liggen”. Ik was gelijk om, letterlijk en figuurlijk….
De ene dag stonden we graspollen uit te steken voor een antroposofische uitvaart, de andere dag stond ik met mijn panty aan flarden in de struiken omdat het zo mooi was de kist daar achter te laten en niet bij die klinische deur van het crematorium. Gita had altijd goede ideeën: “Neem de Uitvaartbus en dan parkeren we die ergens langs de kust en gaan we aan boord lunchen.”
Ook als het eigenlijk niet mocht ging ze het toch doen. “Heééé”, zei ik dan op de begraafplaats waar ik moest assisteren: “het is hier toch verplicht om 2 professionele dragers in te huren?” “Ja”, zei ze dan en wees met haar vinger naar mij en daarna naar haarzelf: “jij en ik”.
Waarom zou je mensen ook op kosten jagen?
Zij bewees telkens weer: met een beetje durf, kom je een heel eind. Een beetje stout en strijdend tegen onnozele bureaucratie. Dat is Gita ook.
Een tijdje na de stageperiode ging ik voor Betrokken Uitvaarten werken tot 2017. Ik vertrok naar Rotterdam waar ik nog steeds woon. Ik werkte daar en in de omgeving in de uitvaart. Gita ging door met Kardie. Heel af en toe werkte ik nog voor Betrokken Uitvaarten.
In de zomer van 2024 vroeg Gita of ik in kon springen vanwege vakantie. Na die vakantie ben ik blijven hangen en dat vinden we alle drie ideaal. Zo is er altijd 1 van ons echt vrij want het is een ongelofelijk mooi beroep maar het altijd standby zijn eist ook zijn tol.
Heel fijn om weer terug te zijn, oh, oh Den Haag ….
